Nappie - the sequel -

Allereerst wil ik zeggen dat ik het heerlijk vind dat mijn vorige post zoveel reacties heeft gekregen. En zij zijn ook de aanleiding voor deze post. Het leek me namelijk overzichtelijker om te reageren op reacties in de vorm van een nieuwe post. Een soort 'deel 2' zeg maar.

Zo wou ik eventjes tijd besteden aan de merel in onze tuin. Deze is er naar mijn weten al heel lang en ik hou ervan om in de lente op te staan met vogeltjesgefluit en vogels te horen fluiten terwijl ik aan het studeren ben. Ik zou hun gezang nu niet zo beschrijven zoals wikipedia dat doet, maar misschien komt dat gewoon omdat ik er nog nooit bij stilgestaan heb om vogelgefluit op die manier te gaan ontleden en beschrijven.
Wat ik wel kan zeggen is dat het gekwetter waar ik zo 'gek' van word, in niets lijkt op de beschrijving van wikipedia.

Daarnaast wil ik ook aanvullen dat ik inderdaad ook niet de intentie heb om de merel weg te jagen, althans nu nog niet. En aangezien Nappie zo'n grote angsthaas is, naast een softie zijnde, is een vogelverschrikker geen optie. Ik denk dat Nappie er banger voor zou zijn dan de vogels.
Ik hoop echter dat de vogel gauw stopt met zijn gekwetter, want deze morgen werd ik er wakker van, nog voor 7 uur en dat is niet zo prettig en al helemaal geen dichterlijke ervaring.

Ik weet echter wel met vrij grote zekerheid wat het verschrikkelijke gekwetter veroorzaakt heeft en dat is normaal maar tijdelijk. Onze merel heeft namelijk een klein mereltje dat zo'n beetje leert vliegen en dus nog vaak op de grond te vinden is. (waarschijnlijk aan het uitrusten van zijn pogingen) Nappie vind zoiets best interessant denk ik, al weet ik niet of hij gewoon nieuwsgierig is of dat vogeltje echt iets zou aandoen. Soit, het vele oorverdovende gekwetter van de moeder of vadermerel is dus waarschijnlijk een afleidingsmanouvre. Maar kleine mereltjes worden ook groot, dus hoop ik dat dan het gekwetter en de aanvallen op Nappie zullen stoppen. Tenzij ze dan met twee in de aanval zullen gaan, dan wordt het pas echt zielig voor ons katje.

Ginny is blijkbaar een stuk beter in jagen dan haar broer. Al ben ik daar persoonlijk niet zo rouwig om. Onze kat houdt ook heel veel van vliegen (proberen) vangen. Hij kan dan de gekste sprongen maken, echt heerlijk om naar te kijken.
We zijn er trouwens achter gekomen dat Nappie ook een vriendje heeft in de buurt. Enkele huizen verder hebben ze ook een kat en beide spelen en rollebollen vaak samen. Daar ben ik best blij om!
Het enige wat we Nappie nu nog moeten afleren is om het speelgoed van die andere kat mee naar huis te nemen. Want dat lijkt opvallend veel op diefstal en dat voor zo'n softie als Napoleon!