een bijna-blinde non-recentie

Zoals de meesten wel weten draag ik al jaren een bril (en ook wel al een hele tijd lenzen). Het 'bijna-blind-zijn' maakt dus al lang deel uit van mijn leven, dus wordt het zo wel eens tijd dat ik er ook eens iets over post. Niet dat er zo immens veel over te vertellen valt. Het enige interessante is misschien dat ik me een bult zou verschieten moest ik s morgens wakker worden en scherp zien. Dus... neen dank je wel, ik ben perfect tevreden met mijn 'bijna-blinde' ogen.

Hoe kom ik nu in hemelsnaam op dit onderwerp? Is het zomaar ineens uit mijn brein ontsproten? Neen hoor, het had wel degelijk een aanleiding. Mijn momenteel favoriete schrijfster houdt zelf ook een blog bij en zij bracht me eigenlijk op het idee voor deze post. Ik wil er even tussen vermelden dat ze 'momenteel' mijn favoriete schrijfster is, omdat ik zoveel boeken graag lees en dus af en toe eens verander van favoriet. Ik ben dus eigenlijk niet echt voor het concept favoriet, tenzij het enkel in het meervoud gebruikt wordt. :-) Maar dat is misschien stof voor een andere post, het gaat hier over brillen.

Op de blog van mijn momenteel favoriete schrijfster, of ook wel één van mijn favoriete schrijfsters geheten, las ik overlaast een post over mensen met brillen in verhalen. Ik vond het best interessant en entertainend (het is nu eenmaal een goede schrijfster) om het te lezen. Ik ga nu wel geen recentie schrijven over die blogpost, want wie mij kent, weet dat ik daar rotslecht in ben en dat ook niet graag doe. Ik wil jullie gewoon aanraden de post eens te lezen. Om dit voor jullie gemakkelijk toegankelijk te maken en de kans te vergroten dat jullie het ook effectief lezen, wilde ik hier een directe link naar de betreffende blogpost maken. Maar ik heb geen idee hoe ik dat kan doen, dus dat zal niet lukken. Ik zal hier dus maar een directe link naar haar blog zetten en ik kan je erbij zeggen dat het gaat om de post van 25 maart 2008.

Veel leesplezier!

Spam

Je zou het misschien zo direct niet zeggen, maar mijn blog wordt gespamd. Vreselijk vind ik dat!
Op zich is het allemaal zo erg nog niet hoor. Af en toe verschijnt er gewoon een commentaar op mijn blog met reclame voor virusscanners geloof ik. Zo immens goed heb ik het nog niet bekeken.
Het blijft voorlopig bij deze ene spamsoort, dus in die zin is het wel nog beperkt. Maar dat neemt niet weg dat ik het nog steeds vreselijk vind.

Ik vind het vooral vreselijk teleurstellend. In die zin heb ik op zich niet zoveel last van de spam, die verwijder ik gewoon. Ik heb vooral last van de teleurstelling die deze spam veroorzaakt. Ik zal het even uitleggen. Zoals je wel al weet, krijg ik heel graag reacties op mijn posts. Dit omdat ik niet graag het gevoel krijg tegen mezelf te praten, zoals ik vroeger al uitlegde. Ik leef dus altijd op als een reactie op een van mijn posts verschijnt en dan ga ik vol enthousiasme kijken. Je kan je dan vast de teleurstelling die ik op dat moment voel, wanneer het spam is, wel voorstellen.

Nu hopen dat die spammer na een tijdje vergeet dat deze blog bestaat en dat mensen met echte reacties niet vergeten dat deze blog bestaat.
We shall see...

Een reis naar ...

Het is bewezen!
Echt waar!

Wat is er bewezen? Wel, het is bewezen dat je met de bus echt overal, maar dan ook echt overal naar toe kan.

Ben ik daar weeral met een bus verhaal? Ja, ik weet het, het wordt een beetje een gewoonte. Maar ik kan er echt niet aan doen... het overkomt me nu eenmaal.

Zo zat ik vandaag weer op de Gentse bus-met-vuilbak. Maar dat doet er eigenlijk niet toe. Wat ik zag toen ik op die bus zat, dat is hetgeen waar het hier eigenlijk om draait. Ik zat gewoon rustig uit het raam te staren, toen er een bus in de tegenovergestelde richting passeerde. Dat is op zich niets abnormaals, behalve dan dat dit een speciale bus was. Het was de bus die alleen al door zijn bestaan, bewees dat een bus echt wel overal naar toe reist.

Om jullie maar niet langer in spanning te houden en om de praktische reden dat ik wil gaan slapen, zal ik maar vertellen wat de bestemming was van deze speciale bus. Deze bus reed naar... JUPITER!
Echt waar! Dat stond op de bus!

Bij deze... wie wil er mee een ritje maken naar Jupiter?

Chocolade

Het is alweer een hele poos geleden, dat heb je nu eenmaal wanneer je verdwaalt bent in een moeras... Daar zijn maar heel af en toe plaatsen waar je op internet kan. ;-)

Maar nu gaat het over iets leuks en lekkers, over chocolade!
Laat ik zeggen dat Belgische chocolade de beste choclade is van de hele wereld. En ik ben niet de enigste die dat vindt. Vinden jullie dat ook?

Dit jaar is een Belgisch chocolademerk 125 jaar. En dit weekend werd dit in Gent gevierd met gratis chocolade. Zelfs in deze moerassige tijden vond ik dat ik dat niet kon missen, dus ben ik daar even een kijkje gaan nemen en natuurlijk... eens gaan proeven!


Nu ben ik dus een klein beetje gratis chocolade rijker. Jammiejammie!

Ik moet wel zeggen dat het 'evenement' verder enigszins teleurstellend was.
Zeg nu zelf... Ze maken reclame voor een 'village' op het sint-pietersplein. Dan verwacht je toch niet enkele hutjes op een kwartje van het sint-pietersplein, waar je in vijf stappen alles gezien hebt?
Ach soit... ik mag niet klagen zeker? Maar volgens mij hadden ze geld genoeg om die 'village' toch iets imposanter te maken.