Harige hoopjes

Sommigen weten het al, maar anderen helemaal niet. Zaterdag ben ik naar de kapster geweest. (alle, niet in een kapsalon, maar bij mijn oma thuis. Bij ons zijn zo n dingen familieaangelegenheden.)

Anyway, mijn haren zijn dus een beetje bijgeknipt. En die van Jonas trouwens ook.

Om jullie een plezier te doen, want niet iedereen kan me zomaar eens een bezoekje komen brengen, heb ik een foto van mij en mijn haar laten trekken. Maar omdat ik jullie ook een beetje wil plagen, ga ik eerst een andere foto posten.
Namelijk de foto van de hoeveelheid haar die achterbleef nadat Jonas zijn haar en mijn haar geknipt waren. Voor de foto van onze nieuwe kapsels zal je nog even geduld moeten oefenen.

De afgeknipte haren van Jonas

De afgeknipte haren van Veerle

TO BE CONTINUED....

Presentatie

Vandaag heb ik iets te vertellen over school. Wat natuurlijk niet zo uit de lucht komt vallen aangezien het deze week inhaalweek is en volgende week officieel de examenperiode nog maar eens begint.

Ik had dit jaar, naast vele andere taken, een taak van Disability Studies en als onderwerp hadden we met enkelen 'Deaf Studies' gekozen. Voor deze taak moesten we ons nogmaals opsplitsen in groepjes en een documentaire maken. Jaja, met zelf filmen en monteren en al!
We filmden in een BuSo type 7 --> dus een buitengewoon secundair onderwijs voor jongeren met een auditieve beperking.

Het is na veel werk! Zowel qua literatuur, filmuren en montage-uren. Maar ik moet zeggen dat ik dat monteren (want dat deed ik samen met een medestudente) eigenlijk wel leuk vond. Het enige nadeel toch wel, was dat na een hele dag monteren je echt wel schele koppijn hebt. Verder deed de computer af en toe heel erg lastig, maar blijkbaar gebeurd dat wel vaker bij gloednieuwe computers...

Anyway, vandaag moesten we dus aan de andere twee groepjes onze documentaire tonen en dan kritisch bespreken aan de hand van literatuur. Heel die presentatie (van alle drie de groepjes) duurde van half tien tot half twee. Jeetje, dat was een uitputtingsslag.
Maar de prof was uiterst content en zeer positief in zijn feedback. Dus dat maakt alles heel erg de moeite waard!
En bij deze mocht ik vandaag op mijn 'to do'-lijstje weer eens iets doorstrepen! Joehoe!

Trouwens, nog een kleine opmerking. Ik kan jullie de DVD niet laten zien, want deze is aan de school gegeven en kopies hebben we niet, zoals afgesproken met de school en de ouders. Onze prof vond het zelfs jammer dat hij ons dat had doen beloven, want hij wilde ze wel verder voor didactische doeleinden gebruiken. (Dat zegt wel iets over hoe tevreden hij was, he!)

Workshop

Ik vertelde in mijn laatste post dat ik regelmatiger ging schrijven en meer substantieels ging vertellen. Dus daar zal ik maar aan beginnen:

Vorige zondag ben ik met Nathalie, een vriendin van uit mijn klas, naar een workshop gegaan. Ja, ik weet het, op moederdag en op een zondag een workshop gaan volgen, is mss een beetje een raar moment, maar zo'n dingen gebeuren nu eenmaal. Het was een workshop kindergrime. Nu weten jullie vast wel wat je je daarbij moet voorstellen, nl. meisjes in prinsessjes en vlindertjes leren shminken en jongens in vanalle stoere en griezelige dingen.

Natuurlijk zijn we eenvoudig begonnen op die workshop, het was dan ook een workshop voor beginners. We begonnen met lijntjes en krulletjes en druppeltjes op onze eigen arm te schilderen. Gelukkig dat die shmink nog goed af ging, want anders had ik wel een erg blauwe arm gehad.

Daarna begonnen we met het echte werk op plastieken hoofden en daarna op elkaars gezicht. Dat was best nog plezant en ik heb me voorgenomen veel te oefenen zodat ik er goed in word. Trouwens, wie proefkonijn wil zijn, mag zich altijd aanmelden. ;-)

Om jullie te plezieren, hieronder enkele fotootjes:

Voor wie het niet zou zien, dit moet een vlinder voorstellen. En ik ben trots op mijn werk!


Ook ik moest eraan geloven en werd omgetoverd in een leuke vlinder.


Maar daar bleef het niet bij:

Ik werd een gemene draak...
waarna ik wraak kon nemen en Nathalie omtoverde in een gevaarlijke weerwolf.

Bedenkingen

Mijn blog is de laatste tijd niet meer zo populair heb ik menen op te merken. Ach, niet dat ik dat nu zo aan mijn hart laat komen hoor, het heeft vast zo zijn redenen.

- Misschien heeft het feit dat iedereen het druk heeft met schoolwerk er wel wat mee te maken. Ik kan mij daar alleszins heel erg in inleven.
- Misschien komt het doordat ik niet erg regelmatig iets achterlaat op deze blog. Waardoor dat komt, dat lijkt een beetje op de voorgaande reden.
- Misschien komt het omdat ik niks interessants vertel op deze blog. Het kan natuurlijk altijd dat mijn stijl niet bij iedereen in de smaak valt. Maar dat vind ik maar een flutjesreden, want ik ga mijn stijl toch niet aanpassen
- Misschien komt het omdat iedereen het adres van mijn blog verloren is. Tjah, dat kan natuurlijk altijd gebeuren. Ik ben ook een enorme sloddervos, maar toch... zo ingewikkeld is mijn adres nu ook weer niet
- Misschien heeft iedereen een hekel gekregen aan computers en is iedereen massaal weer met de typmachine begonnen. Tjah... de eerste typmachine met internet moet nog uitgevonden worden, vrees ik.
- Misschien kennen te weinig mensen mijn blog. Dat is natuurlijk wel een mogelijkheid en dat komt dan vast weer doordat ik eigenlijk helemaal geen reclame maak voor mijn blog.
- ...

Ik denk dat ik nu onderhand wel al een heleboel redenen bijeengeredeneerd heb. Dus nu wordt het eerder tijd om aan oplossingen te denken.
Zo zal ik:
- regelmatiger moeten schrijven (dat wordt een moeilijke)
- niet alleen mogen zeveren, maar af en toe ook eens iets substantieels vertellen
- mijn blog proberen eens wat opleuken met hier en daar een foto tussen de tekst
- meer reclame moeten maken voor mijn blog

Jaja, dat is al een heel lijstje...
Laat ik dan maar aan mijn oplossingen beginnen werken door deze post te publiceren!

*klikt op de knop 'publish post'*