onze nieuwe aanwinst

In deze moeilijke tijden is er ook nog wat positief nieuws dat ik te vertellen heb. Zo hebben we nu een nieuw huisdiertje dat voor een keer geen vis is. Rarara... wat zou het zijn??



We hebben nu een katje in ons midden. En voor wie het nog niet wist, hij noemt Napoleon. Ik zou hem graag ook Nappie noemen, maar mijn zus wordt heel erg kwaad als ik dat doe. Maar ik mag er wel poezebeest en schattekat tegen zeggen. Ach... in het leven moet men compromissen sluiten he.

Ons kat is trouwens een echte huiskat. Hij loopt wel buiten hoor, maar als hij je een tijdje niet gezien heeft dan komt ie miauwen aan het venster tot iemand hem komt aaien. Hij is bij tijden echt een heuse ronkende helikopter en een megaflijer.

Maar nu wil je vast weten hoe dat poezebeest er nu eigenlijk uitziet? Dan moet je maar eens naar de volgende foto's kijken (of op bezoek komen natuurlijk...)

quote of the day

It takes 2 to make a relationship,

Only 1 to break it...

Eindelijk?

Vandaag had ik weer eens een examen, dus doe ik het vanmiddag een beetje rustigaan. Soms moet dat een beetje kunnen, vind ik.

Maar deze post gaat helemaal niet over examens, dus laat ik daar dan maar over ophouden.
Ik heb jullie een tijdje geleden nieuwsgierig gemaakt naar Jonas' nieuw kapsel en tevens naar het mijne. Leuk he! Ik maak graag mensen nieuwsgierig, voor moest je dat nog niet weten. Maar nu is het denk ik genoeg geweest en verdienen jullie het om te weten te komen wat er met al dat haar gebeurd is.

'k Moet wel zeggen dat de foto van mijn haar al een tijdje geleden is en misschien kan je er niet zo goed op zien wat het nu precies geworden is. Maar daarvoor zal je me dan in het echt moeten zien. Maar ik denk dat de foto wel al een goed idee geeft van het lengteverschil.

Bij deze zal ik jullie niet langer aan het lijntje houden en een foto plaatsen van de haren die nog op Jonas' en mijn hoofd zijn blijven staan.

Dit is dus een foto van Jonas met kort haar. Nu is er al gezegd dat hij er nu niet meer zo verward uit ziet. Maar wees gerust, hij is nog even verward als anders ;-) en dat haar groeit wel terug...

En dan hier de foto van mij met mijn korte haar.
Denk je dat je me nog gaat herkennen als je me op straat tegenkomt?

Trouwens, ook al gaat deze post niet over examens, toch wil ik iedereen die examens heeft immens veel succes wensen !!!!!!!!

Harige hoopjes

Sommigen weten het al, maar anderen helemaal niet. Zaterdag ben ik naar de kapster geweest. (alle, niet in een kapsalon, maar bij mijn oma thuis. Bij ons zijn zo n dingen familieaangelegenheden.)

Anyway, mijn haren zijn dus een beetje bijgeknipt. En die van Jonas trouwens ook.

Om jullie een plezier te doen, want niet iedereen kan me zomaar eens een bezoekje komen brengen, heb ik een foto van mij en mijn haar laten trekken. Maar omdat ik jullie ook een beetje wil plagen, ga ik eerst een andere foto posten.
Namelijk de foto van de hoeveelheid haar die achterbleef nadat Jonas zijn haar en mijn haar geknipt waren. Voor de foto van onze nieuwe kapsels zal je nog even geduld moeten oefenen.

De afgeknipte haren van Jonas

De afgeknipte haren van Veerle

TO BE CONTINUED....

Presentatie

Vandaag heb ik iets te vertellen over school. Wat natuurlijk niet zo uit de lucht komt vallen aangezien het deze week inhaalweek is en volgende week officieel de examenperiode nog maar eens begint.

Ik had dit jaar, naast vele andere taken, een taak van Disability Studies en als onderwerp hadden we met enkelen 'Deaf Studies' gekozen. Voor deze taak moesten we ons nogmaals opsplitsen in groepjes en een documentaire maken. Jaja, met zelf filmen en monteren en al!
We filmden in een BuSo type 7 --> dus een buitengewoon secundair onderwijs voor jongeren met een auditieve beperking.

Het is na veel werk! Zowel qua literatuur, filmuren en montage-uren. Maar ik moet zeggen dat ik dat monteren (want dat deed ik samen met een medestudente) eigenlijk wel leuk vond. Het enige nadeel toch wel, was dat na een hele dag monteren je echt wel schele koppijn hebt. Verder deed de computer af en toe heel erg lastig, maar blijkbaar gebeurd dat wel vaker bij gloednieuwe computers...

Anyway, vandaag moesten we dus aan de andere twee groepjes onze documentaire tonen en dan kritisch bespreken aan de hand van literatuur. Heel die presentatie (van alle drie de groepjes) duurde van half tien tot half twee. Jeetje, dat was een uitputtingsslag.
Maar de prof was uiterst content en zeer positief in zijn feedback. Dus dat maakt alles heel erg de moeite waard!
En bij deze mocht ik vandaag op mijn 'to do'-lijstje weer eens iets doorstrepen! Joehoe!

Trouwens, nog een kleine opmerking. Ik kan jullie de DVD niet laten zien, want deze is aan de school gegeven en kopies hebben we niet, zoals afgesproken met de school en de ouders. Onze prof vond het zelfs jammer dat hij ons dat had doen beloven, want hij wilde ze wel verder voor didactische doeleinden gebruiken. (Dat zegt wel iets over hoe tevreden hij was, he!)

Workshop

Ik vertelde in mijn laatste post dat ik regelmatiger ging schrijven en meer substantieels ging vertellen. Dus daar zal ik maar aan beginnen:

Vorige zondag ben ik met Nathalie, een vriendin van uit mijn klas, naar een workshop gegaan. Ja, ik weet het, op moederdag en op een zondag een workshop gaan volgen, is mss een beetje een raar moment, maar zo'n dingen gebeuren nu eenmaal. Het was een workshop kindergrime. Nu weten jullie vast wel wat je je daarbij moet voorstellen, nl. meisjes in prinsessjes en vlindertjes leren shminken en jongens in vanalle stoere en griezelige dingen.

Natuurlijk zijn we eenvoudig begonnen op die workshop, het was dan ook een workshop voor beginners. We begonnen met lijntjes en krulletjes en druppeltjes op onze eigen arm te schilderen. Gelukkig dat die shmink nog goed af ging, want anders had ik wel een erg blauwe arm gehad.

Daarna begonnen we met het echte werk op plastieken hoofden en daarna op elkaars gezicht. Dat was best nog plezant en ik heb me voorgenomen veel te oefenen zodat ik er goed in word. Trouwens, wie proefkonijn wil zijn, mag zich altijd aanmelden. ;-)

Om jullie te plezieren, hieronder enkele fotootjes:

Voor wie het niet zou zien, dit moet een vlinder voorstellen. En ik ben trots op mijn werk!


Ook ik moest eraan geloven en werd omgetoverd in een leuke vlinder.


Maar daar bleef het niet bij:

Ik werd een gemene draak...
waarna ik wraak kon nemen en Nathalie omtoverde in een gevaarlijke weerwolf.

Bedenkingen

Mijn blog is de laatste tijd niet meer zo populair heb ik menen op te merken. Ach, niet dat ik dat nu zo aan mijn hart laat komen hoor, het heeft vast zo zijn redenen.

- Misschien heeft het feit dat iedereen het druk heeft met schoolwerk er wel wat mee te maken. Ik kan mij daar alleszins heel erg in inleven.
- Misschien komt het doordat ik niet erg regelmatig iets achterlaat op deze blog. Waardoor dat komt, dat lijkt een beetje op de voorgaande reden.
- Misschien komt het omdat ik niks interessants vertel op deze blog. Het kan natuurlijk altijd dat mijn stijl niet bij iedereen in de smaak valt. Maar dat vind ik maar een flutjesreden, want ik ga mijn stijl toch niet aanpassen
- Misschien komt het omdat iedereen het adres van mijn blog verloren is. Tjah, dat kan natuurlijk altijd gebeuren. Ik ben ook een enorme sloddervos, maar toch... zo ingewikkeld is mijn adres nu ook weer niet
- Misschien heeft iedereen een hekel gekregen aan computers en is iedereen massaal weer met de typmachine begonnen. Tjah... de eerste typmachine met internet moet nog uitgevonden worden, vrees ik.
- Misschien kennen te weinig mensen mijn blog. Dat is natuurlijk wel een mogelijkheid en dat komt dan vast weer doordat ik eigenlijk helemaal geen reclame maak voor mijn blog.
- ...

Ik denk dat ik nu onderhand wel al een heleboel redenen bijeengeredeneerd heb. Dus nu wordt het eerder tijd om aan oplossingen te denken.
Zo zal ik:
- regelmatiger moeten schrijven (dat wordt een moeilijke)
- niet alleen mogen zeveren, maar af en toe ook eens iets substantieels vertellen
- mijn blog proberen eens wat opleuken met hier en daar een foto tussen de tekst
- meer reclame moeten maken voor mijn blog

Jaja, dat is al een heel lijstje...
Laat ik dan maar aan mijn oplossingen beginnen werken door deze post te publiceren!

*klikt op de knop 'publish post'*

een intermezzo

Omdat mijn blog weer het gevaar loopt opnieuw te bestoffen, eventjes dit kleine intermezzo...

Ik zit momenteel op een computer van de universiteit Gent met een frustrerend qwerty-klavier dat mij de backspace meer doet gebruiken dan ik wel zou willen. Niet dat ik de backspace geen goeie uitvinding vind en mijn pink vindt die extra oefening ook niet zo heel erg. Mijn vingers typen nu gewoon trager dan ik denk en geef toe, het is vervelend om een halve zin verder te zitten in je gedachten dan op je computerscherm. Dit vergroot namelijk het risico op het verliezen van geniale invallen door de traagheid van je vingers op een ander soort klavier dan ze gewoon zijn.

Maar daar ging ik het eigenlijk niet over hebben. Ik vermelde gewoon dat ik op de unief zat om daarmee duidelijk te maken dat ik niet de vroeger beloofde dingen kan posten, want mijn fototoestel en fotoalbum zijn hier nu eenmaal niet binnen hand en computergebruik.

Tevens is het feit dat ik nu op de unief zit ook nog een belangrijk feit, omdat ik zo op het idee kwam om dit intermezzo te schrijven. Dit omdat ik pas over een twintigtal minuutjes naar de les moet, maar nu even geen zin heb om nog te werken. Dus dan is dit echt het ideale moment voor een intermezzo, denk je ook niet?

Een intermezzo is per definitie echter maar iets korts. Dus ik denk dat een uitgebreid exposee mijn intermezzo zou omvormen in iets wat geen intermezzo meer is. Dan zou mijn titel niet meer waarheidsgetrouw zijn en zouden er nog andere praktische problemen opduiken. Bij deze besluit ik dus maar mijn intermezzo een halt toe te roepen...

Tot volgende keer!

concentratie en zijn stoornissen

Deze post komt er vooral omdat ik mijn blog levendig wil houden en omdat ik concentratiestoornissen heb door een slechte nachtrust.

Hoezo slechte nachtrust? Ik heb geen nachtmerries gehad of zo hoor, maar vannacht had ik zo'n nacht waarin je niet echt te koud hebt, maar net niet warm genoeg om deftig te kunnen slapen. Heel vervelend. Daar kwam dan nog bij dat ik in stukjes heb geslapen, waardoor het in mijn herinnering lijkt alsof ik gewoon de hele nacht wakker was. Jullie hebben dat vast ook wel al eens meegemaakt.

De concentratiestoornissen die mij vandaag plagen uiten zich zeer sterk omdat ik probeer in mijn boek: 'behandeling van gedragsproblemen' te lezen. Na ongeveer een half uur heb ik 4 pagina's gelezen. Zeg nu zelf... dat is toch wel een beetje zielig.
Anyway, na deze post beloof ik zeker nog een half uurtje hard te proberen. Misschien lees ik dan wel 12 pagina's en is het inleidende hoofdstuk uitgelezen... Het kan nooit kwaad om te hopen!

Trouwens, het boek dat ik aan het lezen ben, is zowat het eerste boek in een heeeeele tijd dat ik nog eens heb. 'k Bedoel daarmee dat wij vooral van die gekopieerde cursussen en readers kregen. Vooral de readers komen er aan mijn oren uit. Nu nog eens een deftig boek in handen hebben, doet me echt veel plezier! Mijn portemonnee was er iets minder blij mee, of om precies te zijn, de portemonnee van mijn papa, maar soit...

Nu ik toch over studeren bezig ben. Soms ben ik het studeren kotsbeu en wou ik dat ik al afgestudeerd was. Zeg nu zelf, 5 jaar unief is echt wel veel en ik zit nog maar in m'n 4de jaar... Maar ach... gaan werken is ook niet alles, zeker niet in mijn sector. Daar is de eerste vraag vooral of ik wel aan een job ga geraken. Maar daar hou ik me nog zo niet mee bezig.
Soms vind ik het echt nog tof om een studentje te zijn en zou ik nog eeuwen door willen gaan met studeren. Weet je... er zijn zoveel interessante dingen in de wereld om te leren. Zowieso ga ik gebarentaal leren nadat ik afgestudeerd ben. Dat heb ik al zo ongeveer van in mijn 1ste kan beslist en daar ga ik nu zeker geen verandering in brengen. En het is zelfs verenigbaar met mijn somse invallen dat ik wil gaan werken, aangezien dat in avondschool gegeven wordt.
Ach... wie weet beslis ik zelfs nog een master na master te volgen... Er kan veel gebeuren in een jaar, zo kan mijn studiegoesting compleet terug komen! (of verdwijnen, maar daar gaan we het nu niet over hebben)

Nu ga ik weer even mijn concentratie op de proef gaan stellen!

* blaast eens heel hard *


* krijgt een hoestbui*


Hallo allemaal!

Vandaag heb ik eventjes het stof van mijn blog geblazen. 't Was nu toch weer al beschamend lang geleden dat ik hier nog iets op te vertellen had. Vreselijk vind ik dat...
En minstens even erg is mijn gebrek aan commentaren op de posts van anderen. Bij deze mijn verontschuldigingen.

Nu heb ik niet direct een reden waarom ik al zolang niets meer gepost heb. De enige reden die ik kan verzinnen is dat ik gewoon niet veel te vertellen heb. Niet dat dat een slecht iets is... maar ja, voor jullie natuurlijk wel een beetje saai.

Ik leid een nogal gewoon leventje, met eigenlijk niet zoveel verrassends of interessants te schrijven. Ofwel is mijn inspiratie gewoon zoek, dat kan ook.

Ik kan wel schrijven over mijn nieuw computerspelletje, maar dat is voor een andere post als ik er eindelijk foto's van getrokken heb.
Ik zou ook kunnen vertellen over mijn aanslepende moeheid, maar dat komt er op neer dat ik gewoon steeds te laat in mijn bed kruip, en ik schrijf graag positieve dingen over mezelf. Dus dat valt ook al weg.
Ik zou kunnen vertellen over mijn danslessen. Die zijn leuk, maar erg moeilijk en ik zie het examen voor geen meter zitten. Dus da's ook niet zo'n positieve noot... Blijkbaar wordt een mens zijn/haar geheugen na de twintigste verjaardag een stuk onbetrouwbaarder.
Ik zou ook kunnen vertellen over mijn experiment van het naaien van tekeningen op handdoeken. Maar mss wijd ik daar ook best een andere post aan, want daar heb ik echt mooie foto's van.
Hmm... nu ik het zo bekijk, zal ik mss toch nog redenen hebben om mijn blog niet opnieuw te laten bestoffen. Maar dat zal niet voor nu zijn. 'k Heb mezelf beloofd enkele artikels te lezen uit mijn cursus gezinspedagogiek.

een stoffige knuffel!

gemberthee

Dit is een post gewijd aan mijn lievelings warme drank, nl. gemberthee zoals de titel van deze post wel al deed vermoeden.





Naast het feit dat het gewoon heerlijk is en je er lekker warm van wordt, heeft het nog enkele goede eigenschappen. (waarbij ik hulp kreeg van het Internet)
Het stimuleert de bloedsomloop en werkt ontstekingsremmend. Daarnaast werkt het ook transpiratiebevorderend bij koorts en zit het vol vitamine C, die infecties helpt bestrijden.
Wanneer je dus keelpijn hebt, je je wat grieperig voelt, een verkoudheid hebt of voelt opkomen... dan is er maar één oplossing!

Hoe maak je dat nu?
Je kan het zo moeilijk maken als je zelf wilt, maar eigenlijk is het heel eenvoudig.
Je koopt gember en dat ziet er zo uit:

een stuk gemberwortel

Daarvan snij je een centimeter of 2 af. Dit stukje schil je en snij je in plakjes. Dat doe je dan in een liter kokend water. Dat laat je zo'n 20 minuutjes trekken, je giet het water door een zeef in je thermosfles en daarna is t klaar!
Je kan natuurlijk de thee zo straf maken als je zelf wilt, dit doe je door meer gember te gebruiken of het nog langer te laten trekken.
Als de thee je te straf uitvalt, kan je er altijd water bijvoegen.

Dus experimenteren is de boodschap!

Trouwens, er zijn recepten genoeg te vinden op internet om het nog net ietsje moeilijker te maken, met toevoeging van honing, suiker...


Bij deze een opstekertje voor tijdens de blok!