Tijd heb ik nog steeds niet, maar soms dwingt je lichaam je mentaal of fysiek toch om tijd te nemen.
Zoals jullie vast weten ben ik iemand die graag zorgt voor andere mensen. (alle, ik hoop toch dat jullie weten dat ik altijd klaar sta voor jullie)
De enigste waar ik in mijn hele leven nog bijna nooit voor klaargestaan heb of voor gezorgd heb, is mezelf. En dat breekt me nu een beetje zuur op.
Ik wil jullie bij deze laten weten dat ik misschien wel een beetje jullie hulp zal nodig hebben om te leren voor mezelf te zorgen. En verder mogen jullie ook weten dat op een vraag hoe het met me is, ik niet 'goed' kan antwoorden, of ik zou aan het liegen zijn.
'k Ga niet verder uitwijden, dit is nog steeds een publieke blog en ik ben niet dapper genoeg om mijn hele leven hierop te smijten.
Toegeven aan jezelf dat er iets mis is en dat je het niet zelf kan oplossen, is bijna het moeilijkste wat er is.
knuffel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Dag Veerle
Wat een mooie post! Deze post heeft jou even, meer dan elke andere post al, dicht bij mij gebracht. En natuurlijk gaan we je helpen!
Misschien zou je wel het liefst hebben dat we je kunnen helpen door daadwerkelijk dingen te doen op jouw 'things to do'-lijstje, maar dat zal niet lukken. Je helpen een positievere houding tegenover jezelf aan te nemen zal zeker wel lukken! En je zal zien, op termijn is dat het beste. Maar dat wist je al.
Hier zijn we, Veerle, klaar om je te helpen.
Dank je Jolien!
Inderdaad is het denk ik moeilijk om me daadwerkelijk met mijn grote hoeveelheid werk te helpen.
Maar de andere hulp is zeker meer of welkom.
En vergeet niet, en dat geldt voor iedereen, t is niet omdat ik eventjes wat meer hulp nodig heb dan anders, dat ik niet meer opensta voor het helpen van anderen!
Knuffel
Een reactie posten