een beetje uit

Nou ben ik de laatste tijd niet echt mijn vrolijke zelf (en niet alleen door mijn weggelopen inspiratie), maar toch blijf ik niet thuis hele dagen nutteloos rondhangen. Niet dat ik dat niet zou willen hoor, maar ik heb van die goede vrienden die me blijven onder de mensen sleuren en me zodanig afleiden dat ik me nog amuseer ook.

Zo ben ik maandag, al was ik al immens moe, uit geweest naar een gezelschapsspelletjes avond van GRAS. Er was niet zo'n immense opkomst, maar het was gezellig en dat is het belangrijkste. 't Was trouwens alweer een tijdje geleden dat ik met mijn buurmeisje Elke ergens heen geweest was, dus dat was zeer mooi meegenomen. Om half elf verlieten we de spelletjes, ik spijtig genoeg om naar huis te gaan, de rest om de chocolade onveilig te maken en daarna nog andere Gentse straten denk ik. Anyway, voor wat er na de spelletjes gebeurde, moet je bij Jonas zijn.

Gisteren voormiddag moest ik dan weer, na een weekje verdiend verlof vol 'verslagschrijven', naar mijn stage. Het was voor een vier uur durende teamvergadering. Maar dat viel allemaal wel goed mee hoor. Vandaag moet ik terug en wordt het wat moeilijker voor me, maar we zien wel hoe dat op z'n pootjes komt (of juist niet).
Maar over dat alles gaat het nu eventjes niet in deze post, het gaat hier over mijn uitstapjes van de laatste avonden. Want ook in Gent wordt er door mij af en toe eens een stapje in de wereld gezet.

Zo ben ik gisterenavond naar een film van t filmfestival geweest samen met Lotte. 't Was trouwens erg leuk om Lotte nog eens te zien en wat bij te kunnen kletsen. Echt, na de film hebben we nog veel gebabbeld en moest het niet zo laat geweest zijn, ik had nog lang verder kunnen kletsen. Dat is echt wel heerlijk aan vriendschappen, dat je goed kan praten met elkaar, zelfs al zie je elkaar heel weinig.
De film in kwestie was een film uit Sri Lanka, Butterfly Wings geheten. Het ging echter niet over vlinders hoor, dat was eerder symbolisch. 't Ging over een straatjongentje en zijn gezin. Echt ontroerend en aangrijpend hoor. (Verder kan ik eigenlijk niet veel zeggen over de film, je zou em moeten zien. Ik ben trouwens immens slecht in het becommentariëren van films, dus daar ga ik me niet aan wagen.) De regisseur was trouwens aanwezig voor commentaar en vragen na de film. Dat had ik eerlijk gezegd nog nooit meegemaakt.