mini-jungle

Gisteren namiddag groeide er een mini-jungle in onze tuin.
Ja hoor! Ik lieg niet! Een echte mini-jungle was het. Ik zeg was, omdat de mini-jungle vandaag alweer aan het terugtrekken is. En dat vind ik helemaal niet erg, want zeg nu zelf, een mini-jungle is nogal nefast voor een mooi gazonnetje.

Ik zal mezelf even verklaren voor alle lezers die hier nu met ogen als vraagtekens naar hun computerscherm zitten te staren.
Gisteren kwam mijn nonkel langs met een grote elektrische zaag. Daarmee hebben hij en mijn papa onze bomen gesnoeid. Ik weet het, door de hitte van september en oktober was het nog een beetje te vroeg op het jaar om met snoeien te beginnen, maar soit, het is nu zo.
Er was heel veel snoeiwerk aan en dat duurde een hele namiddag. (aan mijn verslag schrijven ging nu nog slechter door het lawaai) Anyway, naargelang de bomen kaler werden en het in ons huis klaarder werd door het extra licht, groeide in onze tuin een mini-jungle van takken en bladeren en nog meer takken en bladeren.

Mijn nonkel vertrok weer tegen de avond met de mooiste, grootste takken voor zijn haard en een mini-jungle van takken en bladeren bleef achter en bedekte ons grasperk. (niet dat ons gras zoveel voorstelt, dus zo'n enorme schade zal er wel niet zijn)

Nu is het dus de volgende dag, de mini-jungle is niet verdwenen deze nacht, maar is nu wel op de terugweg. Dit is best logisch, want mijn papa is de takken en de bladeren aan het opkuisen. Dit om ons gras weer gras te laten zijn en dus is het gedaan met onze mini-jungle.


Oh ja, by the way... mijn inspiratie is nog steeds zoek en dinsdag begint mijn stage weer voor de laatste twee weken. De jacht is dus nog steeds geopend. En willen jullie een beetje duimen ook?

Knuffel!